حالا چرا

 آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

حـــــالا که افـــتـــاده ام از پا چـــــرا

 

دیگه کم کم انگار باید قبول کنم که این بیت شهریار، مصداقش الان ماست.

نمیدونم

 نمیدونم...