من، همان هستم که بی تاب خنده هایت است

آدم ها می آیند

گاهی زندگی ات می شوند

گاهی تنها خاطره ای در ذهنت

آن ها که زندگیت می شوند

چشمانشان

دستانشان

گواه ِ بودنشان است

آن ها که تنها در نقطه ای از ذهنت می مانند

نقش عاشق پیشه ها را بازی می کنند

می آیند

که نباشند، که نبینند

تنها خاطره می شوند

گاهی با یادشان، از سادگیت لبخندی می زنی آن هم تلخ تر از زهر

گاهی هم یادشان بغض می شود که بیخ گلویت را قلقلک می دهد

اما تو لبخندت را کنار بگذار

برای ِ کسی که بی تاب ِ خنده های ِ توست

بی تردید در این دنیا

یک نفر

تو را آنقدر می خواهد

که گویی

قبل از او

هیچکس در قلب تو

خانه ای نداشته که نداشته ...!!!