خوشبختی داشتن کسی است
که بیشتر از خودش
تو را بخواهد
و بیشتر از تو
هیچ نخواهد
و تو
برایش تمام زندگی باشی
و تو برای من تمام زندگی هستی
خوشبختی داشتن کسی است
که بیشتر از خودش
تو را بخواهد
و بیشتر از تو
هیچ نخواهد
و تو
برایش تمام زندگی باشی
و تو برای من تمام زندگی هستی
فقط باورم کن
میخواهم تو سهم من از تمام زیبایی های دنیا باشی
بیا...
میخواهم تمام عمرم را نذر تو کنم...
نذر آرامش آعوشت...
نذر لبخندت...
نذر آمدنت...
فقط باورم کن
وقتی میبینی به هوای تو زندگی میکنم
وقتی به شوق تو میخندم
وقتی به عشق تو می نویسم
باورم کن
وقتی میبینی و حس میکنی
که با تماااام وجود دوستت دارم
پس باورم کن
آدمیان به لبخندی که بر دل مینشانند
و به احساس خوبی که بر جای میگذارند
و به دردی که از یکدیگر میکاهند
می ارزند ...
و ما بودنشان را میخواهیم چون
وجودشان زمین را زیباتر میکند
جاودان باد سایه آنهایی که
شادی را علتند نه شریک
و غم را شریکند نه علت
و به راستی تو یکی از همان آدمیانی
برای
من
زمان های نه چندان دور پر بودم از احساسات پاک و خوب و دوست داشتنی
پر از احساسات ناب
پر از عشق
با تک تک سلول های وجودم،به جرات میتونم بگم با تک تک سلول های وجودیم
این احساسات و این عشقو لمس کردم و لذت بردم
از اون زمان خیلی نمیگذره
همین حالا هم پر ام از عشق
اما...
یه وقتی میشه
یه جایی میرسی
که میبینی تو،تو این مدت فقط مشغول سرکوب احساساتت بودی
و یکی یکی با دستای خودت حس های قشنگتو نابود و سرکوب کردی
و یهو چشم باز میکنی و میبینی
همه ی احساساتت مردن
و تو در کمال نابوری دچار مرگ احساس شدی
که 1000 برابر بدتر از مرگ جسمته
و چقدر یهو خالی میشی
و چقدر دل نگران و غمگین میشی
که ای داد بیداد
من آدم، بدون احساس
دیگه آدم نیستم که
میشم یه موجود سنگی
بدون روح
بدون احساس
بدون عشق
خدای مهربون هیشکیو دچار این بلا نکن
لطفا
سوالی که ذهنمو درگیر کرده اینه که :
اگه احساس بمیره امیدی به زنده شدن دوبارش هست؟؟؟؟
عشق
فقط کنار هم بودن نیست...
فقط حرف ِ عاشقانه نیست...
فقط ظاهر نیست...
عاشق که باشی...
حتی اگر نباشم...
"تو"
عاشقانه با منی...
عشق یعنی
من و تو ...
ماورای تمام فاصله ها
هرگز هیچ روزی رو تو زندگیت سرزنش نکن
روز خوب به تو شادی میده
روز بد به تو تجربه،
و بدترین روز به تو درس میده
فصل ها برای درختان هر سال تکرار میشن
اما فصل های زندگی انسان تکرار شدنی نیست
تولد...
کودکی...
جوانی...
پیری و دیگر هیچ...
تنها زمانی صبور خواهی شد
که صبر را یک قدرت بدانی
نه یک ضعف
اونکه داغمون میکنه روزگار نیست
حوصله کوچک
وآرزوهای بزرگه
اطمینان داشته باش خدا همه چیزو به اندازه طاقت و دلمون به ما میده
آخه اون ما رو بهتر از خودمون میشناسه
خدایا نگاهتو از زندگیمون بر ندار
آمین
دلت را بتکان...
اشتباهاتت که افتاد روی زمین...
بگذار همانجا بمانند...
فقط از لابه لای اشتباهایت،یک تجربه را بیرون بکش...
قاب کن ... و بزن به دیوار دلت...
اشتباه کردن، اشتباه نیست...
در اشتباه ماندن،اشتباه است...
"فروغ فرخزاد"
ﺍﻟﻬــــــــﮯ "
ﺑـﻮﯼ ِﻧﺎﺏ ﺑﻬﺸـﺖ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﻫﻤـﮥ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ ﻗﺸـﻨﮓ ِ " ﺗــﻮ
"
ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻣﺸﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺯﺧﻤﻬﺎﯼ ﺩﻟﻢ ...
ﮔﻔـﺘﻪ ﺑـﻮﺩﯼ " ﺍَﻟﺠَّﺒﺎﺭ "
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐـﻪ ﺟُـﺒﺮﺍﻥ ﻣــﯿﮑﻨﺪ ﻫﻤـﮥ
ﺷﮑﺴﺘﮕـﯿﻬﺎﯼِ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ،
ﮔﻔـــــﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ " ﺍَﻟﻤُﺼَـﻮِّﺭ "
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐــﻪ ﺍﺯ ﻧﻮ ﻣـﯿﺴـﺎﺯﺩ
ﻫﻤﮥ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻭﯾـﺮﺍﻥ ﺷـﺪﻩ ﺍﺳـﺖ ﺩﺭﻭﻥِ ﺩﻟﺖ،
ﮔﻔــﺘﻪ ﺑـﻮﺩﯼ " ﺍﻟﺸّـﺎﻓـﯽ "
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐـــﻪ ﺷﻔﺎ ﻣـﯿﺪﻫﺪ ﺗﻤﺎﻡِ
ﺯﺧﻤﻬـﺎﯼِ ﻋﻤﯿﻖ ﻭ ﻧﺎﻋـﻼﺝ ﺭﺍ،
ﻫـﻮﺍﯼ " ﺩﻟﻢ " ﺳﺒﮏ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺑــﺎ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼِ
ﺯﯾﺒﺎﯾﺖ ...
ﻧَﻔـﺲ ﻣﯿﮑﺸــﻢ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯿﻬـﺎﯼِ ﻧﺎﺑﺖ .
" ﺍﻟﻬــــــــﮯ "
ﺳﭙﺎﺱ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻣﯿﮑﻨﯽ .....