عشقم 2
گاهی وقتا
بعضی روزا
آدم پر میشه از بی حسی
از اون روزا که هیچ کس و هیچ چیز نمی تونه جاشو واست پر کنه
از اون روزا که زمین و زمان رو بهم می دوزی
بلکه آروم شی
اما
مگه میشه
عشق
سه حرف بیشتر نیست
اما به اندازه یکصدو سی وهشت خان رستم پستی و بلندی داره
هرچقدر که روزا میرن و میان
ته دلت گرمتر میشه به اینکه کنارته
میخوادت
بارها بهت ثابت کرده
تو تا تهش باهاش بودی و هستی
اما
یه روزی میاد که می مونی تو کار سرنوشت
که الان دیگه چرا
که آخه با مرام
دیگه تا کی می خوای ضد حال بزنی
چرا نمیزاری آدم بره دنبال حسش
دنبال عشقش
چرا هی سنگ میندازی
چرا آدمو تنها میزاری
تو پر پیچ و خم ترین و در عین حال زیباترین مسیر زندگیش
نمی دونم
نمی دونم چیه تدبیر اون بالایی
نمیدونم تا کی باید بشینمو خودمو با چیزای الکی سرگرم کنم
تا بلکه
یکم
فقط و فقط یکم
داغ نبودنش
توی دلم خنک شه
تا دیروز دلم خوش بود
اما از دیروز بازم فهمیدم که باید صبر کنم
صبر کنم واسه روحیه دادن به...
آه ه ه ه ه ه ...
به جایی میرسی که قشنگ حس می کنی
هرچی سنگه مال پای لنگه
یعنی دقیقا بهش می رسی
درست زمانیکه فکر می کنی داره همه چی به خوبی پیش میره
باز یه اتفاق تازه
یه پیشامد و ...
بگذریم
به قول عشقم
به جای غصه خوردن باید اونقد خوش بود و شادی کرد
که روزگار و سرنوشت از رو بره
اونقدر محبت کرد و دید که خود ِ این بره
تبدیل بشه به بزرگترین و زیباترین صبر ایوبی تو
و تو
اون روزی که نتیجه کارها، صبرها و سختی هاتو می بینی
کنار همسرت
تو ویلای بابلسر
دخترت رو پات نشسته
و همگی خیره به افق
مشغول خوردن خوشمزه ترین چایی زندگی
و در حال مرور کردن خاطرات گذشته ای
به امید اون روز رویایی
به امید اون روز عزیز دلم
که دختر نازمون روی پای بابای مهربونش نشسته و باباش داره موهاشو نوازش می کنه و دخترمونم شیرین زبونی می کنه