دلتنگی وقت نشناس

امان از این خاطرات وقت نشناس 

امان از این دلتنگی های مدام 

که شب هنگام  به قلب و ذهن ها هجوم می آورند 

خواب را که میرانند، به کنار 

اشک را مهمان چشم ها می کنند و 

قلب را به درد می آورند 

آخر مگر صبح را از شما گرفته اند 

وقتی میتوان صدایش را شنید و دلتنگیت را التیام بخشد

چرا انقد وقت نشناسید 

آخر این وقت شب

منن تنهای دلگرفته دلشکسته دلتنگ 

چه کار از دستم بر میاید جز فکر و خیال و آه و اشک 

آه از این شب های دلتنگی 

که بدون شک بلندترین شب های سالند